កែប: ដោយសារឃើញដីរួម សម្រាប់បញ្ចុះសពមួយកន្លែង ស្ថិតក្នុងភូមិចម្ការបី ឃុំពងទឹក ស្រុកដំណាក់ចង្អើរ ខេត្តកែប កំពុងត្រូវគេកាប់ឆ្ការព្រៃ បំណងកាន់កាប់នោះ ប្រជាពលរដ្ឋភាគច្រើនបានសម្ដែងនូវការព្រួយបារម្ភ ខ្លាចថ្ងៃក្រោយបាត់បង់ ទីស្មសាន ដែលបានឯកភាពគ្នា រក្សាទុកជាយូរមកហើយនោះ។ ប្រជាពលរដ្ឋតំបន់ភ្នំវល្លិ៍ អំពាវនាវសុំឲ្យអាជ្ញាធរគ្រប់លំដាប់ថ្នាក់ ជួយអន្ដរាគមន៍ ចំពោះសកម្មភាពកំពុងកើតឡើង ដែលអាចនឹងរំលោភកាន់កាប់កន្លែងកប់ខ្មោចក្នុងភូមិ។
ប៉ុន្ដែមានការអះអាងបញ្ជាក់ថា ទីតាំងដី ដែលកំពុងកាប់ឆ្ការនោះ ជាកម្មសិទ្ធិឯកជន ដែលប្រគល់ឲ្យដោយអតីតមេខ្មែរក្រហម នៅតំបន់ភ្នំវល្លិ៍ ក្រោយពីតំបន់នេះ ធ្វើសមាហរណកម្ម ចូលក្នុងរាជរដ្ឋាភិបាលមកម្ល៉េះ ហើយការកាប់ឆ្ការនោះ ដើម្បីបញ្ចប់នូវការរំលោភបំពាន ពីសំណាក់អ្នកខាងក្រៅ ព្រោះទំហំដី ដែលធ្លាប់មានកាន់តែរួមតូច។
អតីតយុទ្ធជនខ្មែរក្រហម ដែលបានធ្វើសមាហរណកម្មម្នាក់ កំពុងរស់នៅភូមិចម្ការបី ឃុំពងទឹកស្រុកដំណាក់ចង្អើរ បានរៀបរាប់ថា ប្រជាពលរដ្ឋភាគច្រើនក្នុងភូមិនេះ កំពុងមានការព្រួយបារម្ភខ្លាចបាត់បង់ដីរួម សម្រាប់បញ្ចុះសព ព្រោះប៉ុន្មានថ្ងៃនេះ ឃើញមានមនុស្សចំនួន ៤ នាក់ បានជិះកង់មកកាប់ឆ្ការ និងដុតព្រៃ លើចំណែកដី ដែលរក្សាទុកតាំងពីយូរយារណាស់មកហើយ ដោយមិនដឹងថា អ្នកណាជាអ្នកជួលអ្នកទាំងនោះ ឲ្យមកកាប់ទេ។
បុរសដដែលនេះ រៀបរាប់រំលឹកពីប្រវត្ដិដីនេះថា កាលពីអំឡុង ឆ្នាំ១៩៩៥-៩៦ អាជ្ញាធរចាប់ផ្ដើមវាស់វែងដីចែកជូនប្រជាពលរដ្ឋក្នុងតំបន់ភ្នំវល្លិ៍ បន្ទាប់ពីធ្វើសមាហរណកម្មជាមួយរាជរដ្ឋាភិបាល។ លុះវាស់មកដល់ចំណុចដី ដែលមានក្បាលប្រហែល ១០០ ម៉ែត្រ ក្រុមការងារបានផ្លោះ ដោយឯកភាពគ្នាទុកដីនោះ សម្រាប់បញ្ចុះសពរួម ហើយនៅចំណុចនេះទៀតសោត ក៏មានផ្នូរយុទ្ធជន ដែលបានពលីកាលពីសម័យប្រយុទ្ធគ្នា នាអំឡុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៨០ ផងដែរ តែមកដល់ពេលនេះ គ្រួសារណាមានជីវភាពធូរធារគេបានគាស់ លើកសាច់ញាតិ យកទៅធ្វើបុណ្យ និងបញ្ចុះនៅទីអារាម ចំណែកអ្នកក្រីក្របន្ដរក្សា សពទុកនៅទីនេះដដែល ហើយដីនេះ ក៏ត្រូវបានទុកជាដីរួមសម្រាប់បញ្ចុះសពអ្នកក្រីក្របន្ដទៅទៀត។ ដូច្នេះក្នុងនាមប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្រ និងជាអតីតយុទ្ធជនម្នាក់ សូមអំពាវនាវដល់អាជ្ញាធរគ្រប់លំដាប់ថ្នាក់ មេត្ដាជួយអន្ដរាគមន៍ក្នុងរឿងនេះ ដើម្បីរក្សាដីសម្រាប់បញ្ចុះសពឲ្យនៅគង់វង្ស ដូចការឯកភាពគ្នាតាំងពីសម័យវាស់ដីចែកប្រជាពលរដ្ឋមកនោះផង។
ចំណែកលោក ជុំ នួង សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាឃុំពងទឹក បានឲ្យដឹងថា កាលអំឡុង ឆ្នាំ១៩៩៥-៩៦ ក្នុងនាមអាជ្ញាធរ លោកបានចុះវាស់វែងដី ដើម្បីចែកជូនប្រជាពលរដ្ឋដោយផ្ទាល់ នៅដីតំបន់កប់សាកសព។ ពេលវាស់ដល់ចំណុចដីនោះ ដែលមានទំហំប្រហែល ១០០ ម៉ែត្រគុណនឹង ១០០ ម៉ែត្រនោះ ក្រុមការងារបានឯកភាពគ្នា ដោយរក្សាទុកសម្រាប់ធ្វើបុណ្យ គោរពវិញ្ញាណក្ខន្ធដល់យុទ្ធជនពលី និងសម្រាប់ទុកជាដីរួម ដើម្បីថ្ងៃក្រោយប្រជាពលរដ្ឋបានបញ្ចុះសពនៅទីនេះ។
លោកសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាឃុំ បានបន្ថែមថា ការកាប់ឆ្ការព្រៃនោះ គឺលោកឧកញ៉ាម្នាក់ បានជួលគេមកកាប់ ដើម្បីឲ្យវាល ព្រោះលោកឧកញ៉ារូបនោះ មានដីចម្ការប្រេងខ្យល់ជាប់នឹងដីនោះដែរ តែមិនមែនមានន័យថា ជាការកាប់ឆ្ការ យកធ្វើជាកម្មសិទ្ធិនោះទេ។
លោក ជុំ នួង បញ្ជាក់សាជាថ្មីថា បន្ទាប់ពីឯកភាពគ្នាទុកជាដីរួមនោះ ដីនៅចំណុចនេះជាដីព្រៃ គ្មានអ្នកណាប៉ះពាល់ទេ ប៉ុន្ដែមិនដឹងថា ក្រោយមកលោក ឈូក រីន អតីតមេខ្មែរក្រហម ប្រចាំនៅតំបន់ភ្នំវល្លិ៍ ឲ្យដីនោះទៅអ្នកណាក៏មិនបានដឹងដែរ តែបើសិនមានម្ចាស់គួរណាស់កាប់ឆ្ការថែរក្សាយូរមកហើយ មិនមែនទើបតែធ្វើនៅពេលនេះទេ។
ដោយឡែកលោក ឡុង បូរិន អតីតយុទ្ធជនខ្មែរក្រហមបានអះអាងថា ខ្លួនជាជំនិតរបស់លោក ឈូក រីន តាំងពីជំនាន់សង្គ្រាម និងក្រោយសមាហរណកម្ម។ ចំពោះកម្មករ ៤នាក់ ដែលកំពុងកាប់ព្រៃនោះ លោកជាអ្នកជួល ព្រោះដីនោះ ជាដី ដែលលោក ឈូក រីន ប្រគល់ឲ្យតាំងលោក ក្រោយធ្វើសមាហរណកម្មមកម្ល៉េះ។ នៅទីនោះ ដីមានទំហំ ៩០ ម៉ែត្រគុណនឹង ១២០ ម៉ែត្រ សម្រាប់ ៣ គ្រួសារ។
បុរសរូបនេះ បានបន្ថែមថា បច្ចុប្បន្នមិនមានផ្នូរសពទៀតទេ ព្រោះកន្លងមកសព ដែលបញ្ចុះនៅចំណុចដីនោះ ជាសាច់ញាតិរបស់លោក ឈូក រីន ហើយក្រោយមក ត្រូវបានគាស់ចេញ យកទៅដាក់នៅវត្ដអស់ហើយ។
លោក ឡុង បូរីន បានបន្តថា ដោយជាប់រវល់ក្នុងការងារកងទ័ព ទើបលោកមិនបានកាប់ជម្រះព្រៃ ទោះជាបានទទួលដីនោះ ថែមទាំងមានឯកសារបញ្ជាក់គ្រប់គ្រាន់ក្ដី។
អតីតទាហានខ្មែរក្រហមរូបនេះ បានបន្ថែមថា តំបន់ភ្នំវល្លិ៍ មានព្រៃដុះស៊ប់ទ្រប់ មិនមានអ្នកណាចូលដល់នោះទើបកាលពីឆ្នាំ២០០៥ លោកមានឱកាសអាចលាក់ទុក លោក ឈូក រិន ជាមេរបស់ខ្លួនបានមួយរយៈ ពេលសមត្ថកិច្ចតាមរកចាប់ខ្លួនមុននឹងជម្លៀសទៅកាន់អន្លង់វែង។
ស្រាប់តែពេលលោកបញ្ចប់ការងារកងទ័ព ត្រឡប់មកមើលដីនោះ ឃើញមានបង្គោលបោះ រំលោភយកដីរបស់លោក ចូលអស់ជាច្រើនម៉ែត្រ។ ម្ល៉ោះហើយពេលនេះ លោកត្រូវតែកាប់ឆ្ការ និងកំណត់ព្រំដី ដើម្បីកុំឲ្យបាត់បង់តទៅទៀត។
លោក ឡុង បូរិន បញ្ជាក់ថា តាមពិត អ្នកនៅជុំវិញតំបន់ដីកប់ខ្មោច នៅភ្នំវល្លិ៍ ជាអតីតខ្មែរក្រហម មានតិចតួចទេ ភាគច្រើនជាអ្នកចំណូលថ្មី សូម្បីមេភូមិ មេឃុំ ក៏មិនដឹងប្រវត្ដិដីនេះ ច្បាស់លាស់ដែរ ហើយបើអ្នកណាចង់ច្បាស់ លោកអាចបង្ហាញឯកសារឲ្យមើលបាន សូម្បីរូបថត កាលពេលទ័ពខ្មែរក្រហមស្ទាក់បាញ់ឡាន បាញ់រថភ្លើងក៏មាននៅក្នុងដៃរបស់លោកដែរ៕
No comments:
Post a Comment